BİR ADAM TANIDIM


Zeynep Aydoğdu Şiir Dünyası
111
 
 


Bir adam tanıdım
Çok kalabalıktı etrafı
Kahkasıyla neşe saçardı
Ama hep bir hüzünlü bakardı
Adam gibi adamdı
 
Bir adam tanıdım
Sözleriyle mest ederdi herkesi
Iki kelimesiyle kalplere girerdi
Zor değildi onunla arkadaş olmak
Yüreği Öyle merhametliydi
 
Bir adam tanıdım
Yaşamı hep acıyla pişmanlikla dolu
Yaşamadığı hiç birsey yoktu
Sevmiş çok sevilmiş
Ama bir türlü mutlu olamamış
 
Bir adam tanıdım
Hayatın yükü omuzlarında amaa
Hiç ezilmemiş
Dimdik durmuş,her acıya göğüs germiş
Yüzü gülermiş ama içini kimse bilmemiş
Kalabalık olsada heryanı
Yüreği yalnızlar limanı
 
Bir adam tanıdım
Herkesten herşeyden kaçıp
Gecelere sığınırmış
Tüm kinini dökermiş şiirlere
Kan kusmuş kalemi bütün sözlere
Isyanlar sitemlerle haykırmış
Kendinden başka kimse duymamış
 
Bir adam tanıdım
Yüreği Öyle sıcaktıki
Uzaklardan ısıttı ellerimi, bedenimi
Lal olmuş sanki dili
Sevgisini'de çok zor söylerdi
Gözleriyle anla der gibiydi
 
Bir adam tanıdım
Kadife gibi sesiyle ,
Huzur verirdi yüreğime benliğime
Kördüğüm bağladı kendine
 
Bir adam tanıdım
Gülüşü gülüşüm oluvermiş
Cenneti buldum sanki
Gezinirken dudak kıyılarında
Kalbimin sahibi
Ruhumun hakimi oluverdi
 
Bir. Adam tanıdım
Çok uzaklarda olsada kendi
Ruhu hep benimleydi
Yüreğimde sönmeyen ateşti
Onunla yanacak, onunla sönecekti !!!
 
Zeynep Aydoğdu
 


Tarih: 13.01.2020 00:10