İnsan oğlu doğduğu andan itibaren olaylar içinde bulur kendini. Yapılanlar,edilenler,söylenenler derken büyüdükçe yaşadıkları ile karakteri birleşip kişiliği oluşur. Peki sorsak hepimiz iyiysek kimdir bu kötüler?
Belki de hepimiz iyi insanlarızdır. Belki de kötülük adam öldürme,ırza geçme gibi daha keskin olaylardır sadece. Ya da katillik sadece bedenin darp edilmesiyle mi olur,Ya ruhlar? Tüm yapılanlar,söylenenler kırgınlıklarımızdan tut hayatımız da olumsuz tesiri ne derece. Tüm haklılık davaları net kötülüklerin üzerinde gerçekleşmiyor ki. Yapılan davranışlar,söylenen sözlerle de birçok kez öldürülüyor insan.
   Tüm olumsuzlukları karşı taraf mı yapar bize. Biz hep mağdur hep iyi niyetli taraf mıyız. Ya da hangi konuya ne kadar tarafız.
Evet belki gerçekten iyi taraf biziz. Ama bazen farkında olmadan biz de yanlışlar,haksızlıklar yapabiliyoruz. Belki anlayışımız ve sabrımız her daim aynı seyirde ilerlemiyor. Menfaatler sadece bencillik doğrultusun da olmuyor. Bazen kendimiz için gerekli menfaatlerimiz karşı tarafı üzecek nitelikte olabiliyor.
  Bir ömür menfaatler gerekliliğin de de olsa olaylar çatışması içinde olmamalı insan. Fitne,fesat,bencillik,çıkarcılık,kıskançlık sahte kazanımlar. İlla ki bitiyor ömür. Haklı taraf da olsanız haksız taraf da olsanız birgün hepimize ölüm var.
  İnsani vasıfları ne kadar taşırsa o kadar kalitesi oluyor insanın. Beklentisiz olmak güzel. Saygı güzel. Sevmek güzel. Gülümsemek güzel. İyilik yapmak güzel. Yaşamak güzel. Tadını çıkara çıkara göçüp gitmek var şu dünyadan.
Huzurla...

 

Gamze Kara