Sen şimdi kalsaydın

Gökyüzüne her baktığımda olmayan bir gökkuşağı bürünürdü gözüm de

Gri bulutlara aldırmaksızın bir mavilik sarardı

aklımın avare kuşlarını

Dinlemezdim haberleri

Herkes benim gibi mutlu sanırdım

Halbuki toz pembe değil dünya

İyi ki gitmişsin

Sen şimdi gitmesen

Ben tüm varlığını

sırtıma yüklerdim

Sevgi hamalıyım ben

Acılarının altında ezilir

Söküp atmak isterdim gönlünden

Mutluluğunu görev bilip

Nefes alışlarını takip ederdim

Dilinden çıkacak her isteğe koşardım hemen

İyi ki gitmişsin

Sen şimdi kalsan

Yolunu gözlemek yaşam tarzım olurdu

Beni her kırışında

onarırdım kendimi

Yârin hazanında gül biter der,

Yıkılıp yıkılıp ayağa kalkardım

Değer miydi

İyi ki gitmişsin

Her gün

 yeniden aynı hayal kırıklığına uyanmanın

 burukluğu ile başlamak güne

Her gün umut besleyip

Kendi kendine

 üvey olmak...

Varlığı yara olanın

Yokluğun da ki acı

Daha evladır

İyi ki gitmişsin

Kal sağlıcakla...

Gamze Kara