Vaz geçtim dünyadan,hevesimde yok,

Çıkarcı dostlardan, elden usandım

Gönül kıranlardan, şikayetim çok,

Riyakâr konuşan dilden usandım

Nice iki yüzlü insanlar gördüm,

Sevgi tezgâhını yalnız ördüm.

Zalimin zulmüne göğsümü gerdim,

Köroğlu'suz Çamlı Bel'den usandım

Eymedim başımı kul oğlu kula,

Hiç değer vermedim paraya pula.

Otura kalsamda mitile çula,

Kula kulluk eden kuldan usandım

Koymadım kimseyi hiç yarı yolda,

Takıpta gezmedim namerdi kolda.

Sadakat aradım sevdiğim kulda,

Emeksiz paradan puldan usandım

Önderi halini kimseler bilmez,

Gözlerimden akan yaşımı silmez.

Düştüğümde dostlar imdada gelmez,

Cahilin sürdüğü yoldan usandım

ADNAN ÖNDER