YORULDUM ANNE


Nurhan Uslu Şiir Dünyası
111
 
 


Ben kendi kendimin sırdaşı oldum
Sarıldım, sarıldım, sarıldım anne
Can bildiklerimden darbeyi aldım
Darıldım, darıldım, darıldım anne.

Cennete götüren sırat gibiydim
Dört nala küheylan kırat gibiydim
Nehir'lerden dicle, firat gibiydim
Duruldum, duruldum, duruldum anne.

Umutlarım vardı tutup sarıldım
Sarıldıkca gözyaşıyla karıldım
Kanadım kırıldı gökte vuruldum
Vuruldum, vuruldum, vuruldum anne.

Kalbim de tek sevgi beslerdi gönlüm
Başımı döşüne yaslardı gönlüm
Oysa neler neler isterdi gönlüm
Kırıldım, kırıldım, kırıldım anne.

Yaşıyor sanmayın yaşamıyorum
Engeller, bertaraf aşamıyorum
Tutsa da dizlerim koşamıyorum
Yoruldum, yoruldum, yoruldum anne.

  Nurhan Uslu



Tarih: 24.08.2021 19:49