Artik hiç birşey beklemiyorum senden.
Yaralarımı kendim sarmayı öğreneli uzun zaman oldu.
Mesela sevgide beklemiyorum ben

sevilmeyi çoktan unuttum.

İstemiyorum yalan, dolan duyguları ..
Üç kuruşluk aşklarin mezesi olmadim hiç bir zaman.
Sevgimi alıp senden.
Sessiz sedasız gideceğim bu gece.

Sevdamla varlığımı, varliğina terk ederek 
Kaçarcasina gözlerinden ve senden 
Bir misafir kalkışı olacak benimki

Zaten misafir degil miydim?

Bu gece gidecigim hüzün dolu yüreğinden.
Görmeyeceksin belki bir daha
Duymayacaksin sesimi
Kimbilir belki çok sevinecek, bir ohhh çekip kurtuldum diyeceksin.

Bense arkama bile bakmadan mutlu olmanı dileyecegim.
Gideceğim yalnızlığıma küçücük dünyama 
Ne halde olduğumu bilmeyeceksin, görmeyeceksin beni.
Duymayacaksin sessizce ağlayışlarımı...
Kendi omuzum olacak baş koyduğum

Taşlarla öreceğim kalin duvarlarımı 
Çelik dikenli tellerle öreceğim etrafımı
Bütün kapıları kapatacağım, kimseyi almayacağım içeri.
Susarak geçecek günlerim, gecelerim

Özlemlerim kabaracak belki çığlık çığlığa.
Bense tuz basacağim merhem diye yaralarıma....