Bırak tuzaklar kurulsun
Avcılar zehirli ok uçlarını itinayla hazırlasın
Sarsın etrafını yalan dilli kuru kafalar
Kusursuz görünen ruhsuz cüsseler
çiğneyip tükürsün sakız çarşısında bedava vaatleri.

Korkma
İki Tokat da sen patlat onların süslü ağızlarına

Kimi zaman öyle çocuk
Kimi zaman koca yürekli bir dev ol 
Yürü haksızlıkların üzerine üzerine

Hele dik tut başını önce

Geleceğin oltasına tak umut kapısının anahtarını
Düşürme cılız sevgilerin kucağına

Kanabilir merhametli yüreğin sahte sevgilere
Gögüslerken o günlerin kasırga göçüklerini
Emzirir büyütürsün sen yine gelincik tarlasında umudun güneşini.

Ve sevgi seni sen yapan şeylerin en başını çekmeli 
Yok sayma kendini
Henüz nefesin bitmedi
Yerin üstünde ışıklı camlarda yaşat soluğunun şafak rengini

Gör birkez daha haklı olduğunu
Ne yalvar ne yakar sar kendi yaralarını

Unutma
Bugün bir gülün gülüşünü harcamıyorsan 
Umuduna iftar sofraları kuruyorsan
Yarın başın gökyüzüne değmeli.

Ayşe Varol