Her türlü ateşini küçücük bedenler üzerinde söndüren insanların yarattığı cehennemde yaşıyoruz.

Ahlakını, merhametini, vicdanını yitirmiş yaratıkların, hiç bir lisan ile anlatılamayacak  "marifetleri" ile karşı karşıyayız. 

Hani hamam böcekleri ya da tahta kuruları bir duvarın sıvası ile duvar arasında yuvalanırlar, hani orada çoğaldıkça çoğalırlar, sıva şiştikçe şişer, sen ne olduğunu anlamazsın, sonra şişmiş  ve kabarmış sıvaya şöyle bir fiske vurursun da dökülen sıvadan bir anda ortaya yüzlerce böcek dökülür ya, işte aynı böyleyiz biz şimdi. 

Duvar ile sıva arasına yerleşmiş binlerce böcek saçılıyor şimdi etrafa. 

Ülkenin dört bir yanında irin akıyor. Harlayan ateşi kimse söndüremiyor. 

Savunmasız, masum, güçsüz çocukların, biçare oluşlarından faydalanıp yükleniyorlar masumlara. 

En gizli, en olmaz, en iğrenç emellerini deniyorlar üzerlerinde. 

 

Bugünlerde aklımıza ve sabrımıza oyun oynarcasına gelişen gündemin en ağır yumrukları çarpıyor yüzümüze bir bir. Korkuyla ve dehşetle izliyorum olan biteni.

Ülke'de kayıp çocuk olaylarının ardı arkası kesilmiyor. 

Türkiyeyi yasa boğan yürek yakan bir haber daha Samsundan geldi. Samsun'un Vezirköprü ilçesinde kaybolan 1.5 yaşındaki Ecrin Kurnaz'a ait olduğu düşünülen ayakkabı ve kemik parçaları bulundu. Ecrin bebeğin üvey amcası tarafından tacize uğradığı gelen bilgiler arasında. 

Çocuk tacizi ve cinayetleri konusunda listeleri zorlayan, önde gelen bir millet haline geldik. Tüm iyi niyetleri bir araya toplayıp konduramıyorum yine de. Yok canım, benim ülkemin insanları bu kadar sapkın olamaz. Kesin bir komplo teorisiyle karşı karşıyayız diyorum. öyle en saf halimle. Neyse!

Burkuluyor insan böylesi zamanlarda değil mi? Daralıyor, ölümden beter gibi oluyor. Asıl beter olan hiç bir şey yapamadan öylece izlemek. 

Tek bildiğimiz kamu spotu tadında klişe sözler. 

Bunca iğrençliğin içindeyken ve hatta bizzahati bir parçasıyken tüm bu pisliğin, iki damla gözyaşı dökünce, iki satır "Lanet olsun sana", "Allah kahretsin" sitemi edince, vicdanımızın rahatladığını, insanlık görevini yerine getrdiğimizi sanıyoruz. Herkes o kadar temiz, o kadar normal ki, bunca ruh hastası sapık nereden türüyor diye merak ediyor insan.

Oysa ki ülke de ruhu kirli öyle çok insan var ki. Öyle aç, öyle bir kör iştah. Duracağı, doyacağı yeri bilmiyor. 

Normal görünüp ama müsait her anında porno izleyenler. Karşılaştığı her kadının belden aşağısını hayal edenler. Normal ilişkilerden haz almayıp küçük çocuk fantazileriyle mutlu olanlar. Dahası partner bulamayınca hayvanlara tecavüz edenimiz bile var. Tüm bu saydıklarım başka bir ülkede değil, dini, dili, örfü adeti aynı olan bizden birileri yapıyor. Uzaklarda aramasın gözleriniz. Komşumuz, iş arkadaşımız, "amca, dayı" diye seslendiklerimiz çok acı ama "baba" dediğimiz. Ama illaki bizden içimizden birileri. 

4 yaşında Irmaklar, 18'inde Özgecanlar, 8 yaşında Eylüller  hep bu sapkın ruhların kurbanı.

Herşey bunlarla sınırlı değil tabi. Yasak, günah, ayıp. Ne aileler bilir kızına-oğluna cinselliğin nasıl yaşanması gerektiğini anlatmayı ne de öğretmenler dillendirebilir hayatın bu gerçeğini. Cesaret edip sorana ahlaksız gözüyle bakılır. 

Henüz cinsiyeti belirgin hale gelmemiş küçük bir kız çocuğuna tecavüz edilmesi ve öldürülmesi, bu ülkenin kahrolası gerçeğindendir.  Alınmaca, gücenmece yok! Herkes eğecek başını önüne. Kimse  "Ahh" bile demeyecek. Her tecavüz sonrası binlerce formül buluyor ama bir tekini uygulamaya koymuyoruz.

Sonra bir yenisi eklenince meydanlara inip kıyametleri kopartıyoruz. Bir de şaşırıyoruz, olan bitene. En komik, en rezil halimiz de bu oluyor bence. 

"İdam geri gelsin!" istiyoruz. Yetmez ama evet. Ölen canların ruhunu rahat ettirebilecekmi hiç bilmiyorum ama geride kalanların acılarını dindireceği kesin. Ya da ilkel yöntemlere dönüp farelere yedirebiliriz o çok güvendikleri yerlerini. İsteklerin sonu yok. Yeter ki isteyelim.

Nasıl! Ruhunuz tatmin oldu mu. Rahatladımı vicdanınız?

Ama bir şey söyleyeyim size. Ecrin  yok artık. Öldü. Ötekiler gibi.  Her zaman ki gibi Bugün hepimiz Ecrin olduk. Dün de Özgecan olmuştuk Yarın kim bilir kim olacağız?  Ve bir gün kendimiz olacağımız güne kadar sürüp gidecek bu ölümler. 

Tüm ülke Ecrin bebeğe kilitlenmışken, rezilliği, ahlaksızlığı, iğrençliği kaleme alan sapık bir yazar'ın sapık düşüncelerini kaleme aldığı  "Zümrüt Apartmanı" isimli kitap büyük yankı uyandırdı. 

Yazı denilen bu iğrenç şey'i yazabilen aşağılık yaratığın bunu nasıl yayınlattığını biri bana açıklasın. 

Binlerce yazarın yazdığı kitapları eleyerek, çocuk pornografisi içeren bu kitaba bütçe ayırıp yayınlayan kim?

Hangi editör okuda da onay verdi?

Hangi grafiker yazdı, dizayn etti bu yaratığın pislik cümlelerini?

Devletin hangi kontrol mekanızmasından, geçti? kimler okudu onay verdi.

Ülkenin hangi kütüphanelerine 7'şer adet kabul edildi bu pislik?

Biri bana bunların gerçek olmadığını söylesin. Çünkü ben ciddi anlamda delirmek üzereyim.