http://www.dogerhurhaber.com/yazarlar/ayse-varol/kolaymi-unutmak/951/
Ayrılığın kokusu sinmiş gecenin puslu gölgesine yine.
Sığmıyor yüreğime hasretin sesi.
Köhne vakitlerde coşuyor
Aminlerimde saklı kalan dualarımın seli.
Hani sevgimiz vardı seninle
Yeminlerimiz...
Çok geçmedi hani henüz üzerinden
Beraber düşlerimiz.
Dillerde süslediğimiz,
Yürekte taşıdığımız,
Sıcacık sevdamız.
Hani aynı bardaktan
içtiğimiz çayımız vardı seninle
Bir sen
Bir ben dediğimiz
Yudum yudum aşk hikayemiz.
Her sabaha çıkan yolda beraber yürüdüğümüz.
Gecelere inat güneşle gezdiğimiz.
Bir tebessüme bin umut bandığımız.
Bir silkelensek
Mısra mısra biz döküldüğümüz
Adına "ömürlük" dediğimiz
bir sevdamız vardı seninle.
Ey yeminler eden buruk dilli yüreğin
Güneş kokulu çocuklar varken omuzlarımda
Tutunamadın upuzun saçlarıma.
Geceyle gündüzün kesiştiği yerde
İşte öyle bir yerde
Bahanelerle süsledin kendini
Apansız gittin öylece.
Yetmedi!
Bile bile gerçek sevgimi
Unut dedin sen de
Öyle kolay mı sandın?
Yüreğime kazıdım
Son nefesim bildim ben seni.
Şimdi
Sığmaz yüreğime avuçlarımdan taşar senli anılar
Aminlerimde saklı kalan duamsın sen.
Vazgeçmek ne haddime
Bilki
Ben umudu gökyüzüne
Hasretimi denizlere
Şiirlerimi sana
Seni de KALBİME yazdım
Hadi gel sök sökebilirsen sende.
Ayşe Varol