Hayatın dertleri bağrımı deşti
Ömrümden çok mevsim çok kışlar geçti
Acılarla ruhum bedenim pişti
Bir gün bu acılar bitecek Elbet
Sessizce içime aktı göz yaşım
Issız sokaklardı tek arkadaşım
Nelere şahittir şu dertli başım
Mazi gözlerimde tütecek Elbet
Dost edindim dağı taşı kendime
Birikti acılar kendi bendime
Artık bir söz verdim kendi kendime
Bu beden dertleri atacak Elbet
Kötünün yaptığı her zaman oyun
Hiç korkun olmasın temizse soyun
Hiç eğilmeyip de dik duran boyun
Kara topraklara yatacak Elbet
Önderiyim başım eğmedim ele
Yaptığım işler de yapmadım hile
Dürüst davrandım da düşmedim dile
Güneş doğup geri batacak Elbet
Adnan önder