Gözlerin kör olsun göremiyesin 
Tutacak bir eli bulamıyasın
Her nefes de bin kez düşüp ölesin
Desem sana, söyle yazık değil mi

Bir lokma ekmeğe muhtaç olasın 
Göz yaşı dönüp de saçın yolasın 
Tanrı şefkatinden mahrum kalasın 
Desem sana,söyle yazık değil mi

Bir küçük sevgiye mahrum kalasın 
Kendi parmağınla gözün oyasın 
Her ah çekişınde ismim anasın 
Desem sana,söyle yazık değil mi

Kararıp da kömür gibi olasın 
Kızgın ocaklarda korda yanasın 
Kim ne dese ona hemen kanasın
Desem sana söyle yazık değil mi

Dost yüzüne bakar yüzün kalmasın 
Unutulsun adın kimse anmasın 
Anan,baban,bile sana yanmasın
Desem sana söyle yazık değil mi

Çeyizin sandık da çürüyüp kalsın 
Aklına geldikçe ciğerin yansın
Seni tanıyanlar hep deli sansın 
Desem sana söyle yazık değil mi

Adnan Önder