Bilmezler onlar
Neyin varken seni nasıl yok ettiklerini.
Anlamazlar onlar
Ne dediğini,
Ne düşündüğünü
Senin nasıl sevdiğini.
Bir avuç mutluluğunu alıp giderler
Bakmazlar arkalarına.

Bilmezler onlar sevmeyi.
Kırarlar, dağıtırlar, savururlar seni.
Kendinden başka toplayanın olmaz dökemezsin kimselere içini.

Görmezler onlar

Soğur bardakta çayın
Solar saksıda menekşen.
Bereketlenir gözyaşların
Yanğın suları taşır içinin ateşine.
Ne kadar gülsende
Gülüşleri giyinmiş yüzün hüznünü tanır aynalar.

Bilmezler onlar güzel sevmeyi
Hani Asya,yı Cemşit,e götüren o ince çizgiyi.
Küçük bir serçe yüreğinde kocaman yürek olmayı.
Içtiğin bir yudum suda okyanusu kucaklamayı.
Umudu mayalayıp avuç içlerine rengaren çiçek açmayı.
Bir tebessüme katmer katmer ömür sığdırmayı.
Güneş kokulu sabahları mısra mısra birlikte içine çekmeyi.
Koca gövdeli içi boş insanlar için uçurumdur o çizgi.
Ilyas taşıyamadı yitirdi o üç heceyi.
Yürekle cüsse savaşında
Sevgi aşk,ı yendi.

Selvi boylum yazmadaki al,ı soldurmayanı sevdi.

Sevmek diyorum azizim sevmek
GÜZEL SEVMEK
Asya,yı Cemşit,e götüren o ince çizgi.
YÜREK İŞİ.

Ayşe Varol