Kaç yıl geçti aradan
Bu şehrin soğuk akşamlarında 
Kaç köşeye saklandı hayaller
Kaç sinsi kaldırımda bekledi gerçekler
Ve ben 
Kaç süslü söze bandım ekmeğimi

Hiç şımartmadı hayat
Seviyorum diyenlerde gitti
Nice hikâyeler dinledim üzerine
Çoğu onların
Azı benim
Kitaplarda ayrı dilden konuşur oldu
Ders verdi yalnızlığın dingin sularına

Geriye acımsı, kekri bir ben kaldı
Oturmuş karşımda onu dinliyorum şimdi
Demi bağrımı yakan çay gibi
İçtikçe içiyorum o buruk tadı

Sanki bedavaya ısmarlanmış gibi

Ayşe Varol