KADINLAR GÖRDÜM

Kadınlar gördüm...
Sert rüzgarların ayazında kalan
Hüznünü, tasasını ota, çiçeğe, böceğe anlatan.
Susturulmuş çatlak dudakları
Nisan yağmuruyla buluşmayan.
Gözyaşlarını nasırlı elleriyle kendi silen.

Kadınlar gördüm...
Talan olmuş kalpleri
Siyaha alıştırılmış gözleriyle
Ne denizi, ne maviyi bilmeyen
Gönül bahçelerindeki gülleri yolunup
Dikenleri ayaklarına serilen.
Kocaman yürekleri soğuk duvarlar arasına hapsedilen.

Kadınlar gördüm...
Yorgun, bitkin, işinde köle, evinde hizmetçi
Ama dağlar kadar sağlam kalan
Kadınlar gördüm...
Yiğitliği, mertliği cinsiyetten  saymayan
Onuda doğuranın kendisi olduğunu bilen

Desem ki...
Kadınlar gördüm
Adam gibi seven 
Sevdiğini niğmetten sayan
Öpüp alnına sürüp
Bir ömür omuzunda taşıyan 

Nice kadınlar gördüm
Ayakları altındaki cenneti alınan
Cehenneme salınan.

Ayşe Varol