KENDİMİ BULDUM

Biliyor musunuz?
Ben kendi kendimle konuşuyorum.
Delisindir diyeceksiniz
Belkide öyleyimdir bilmiyorum.

Bazen küçücük yüreğimin içinde kocaman çatışmalar yaşıyorum.
Geçmişe gidiyorum
Kaybettiğim sevdiklerim geliyor aklıma içim burkuluyor.

İyi yerlerdedirler inşallah özledim diyorum kendime.
Hayattayken sarıldın sen onlara diyorum.
Hatalarımız oldu mu peki
Tabi ki olmaz mı diyorum.
Mahkeme kuruyorum kendime
Bazen kızıyorum ceza veriyorum yüzüm asılıyor anında
Savunmada hafifletici sebepler çıkıyor ortaya bak gördün mü diyorum.
Olsun sebep sonuç desem de olmayabilirdi hayatına keşkelerden

çok iyikileri doldur diyorum.

Neyse ki iyikilerim çok deyip teselli veriyorum kendime

mutlu ol sevdiklerin ve sevenlerin var şükürlerin var

ve en önemlisi sağlığın var.
Özünü tamamlayan sözün,

yüreğini yansıtan yalansız yüzün,

inatla baharı yaşattığın güzün

ve hayatta çok güzel bir mücadelen var deyip

bazen de takdir ediyorum kendimi.
Aferin diyorum
Biraz şımartıyorum kendimi

Farkında olmadan bir güleçlik vuruyor yüzüme mutlu oluyorum.
Bu yaşama arzumu destekliyor alıyor beni geleceğe götürüyor.
Hayaller kuruyorum ama sadece hayal gelecek ne getirir bilmiyorum.

Sen elinden geleni yap gerisini dualara bırak.
Yaratan kalbi güzel olanın verir hakkını diyorum.

Biliyor musunuz?
Ben kendi kendimle konuşuyorum.

Düşünüyorum öyleyse ben de varım ben de insanım
Geçmişimle geleceğimle.

Keşkelerimle, iyikilerimle.
Üzüntülerimle, sevinçlerimle.
İyi ki varım

Önce kendim sonra sevdiklerim için.
Kendimi Tanıyorum, öğreniyorum.
Soruyorum, sorguluyorum.
Geri kalan yaşamı kendimi bilerek

kendinden emin bir şekilde yaşamak için.

Biliyor musunuz?
Ben kendi kendimle konuşuyorum
Niye mi?
Yeni buldum kendimi
Kaybetmek istemiyorum.

Ayşe Varol