Seni unutmak ne zormuş sevgili 
Tükendi dilimde yirmi dokuz harfin sesli dili 
Yinede anlatamadı yüreğim nedenini niçinini  bir türlü...

Bu sevdada ben çokça sen oldum kaybettim kendimi.
Şimdi avazım çıktığı kadar bağırıyorum 
duymuyor beni.
Ben babamın öldüğü günde böyleydim 
Kalabalık arasında kayboldum, bulamadım kendimi...
Aslında ne kadar yalnızız değil mi?

Birtek gece olunca hatırlıyorum kendimi 
Çünkü geceleri daha çok severdim seni 
Kalkar sen diye papatyaları öperdim.
Beni yok saydığın anlarda bile iyi geceler demeden uyumazdım.
Başucuma koyar uyandıkça defalarca koklardım onları 
Şimdi kim koklayarak öpüyor seni?
Yada sadece öpüyordur 
Koklamasını bilmiyordur benim gibi.

Şunu bil ki 
SEVGİ 
O kadar insan içinde 
Sana tanıdığım bir ayrıcalıktı 
Yoktu taşıyacak yüreğin 
Çok kolay harcadın bitti.

Biliyormusun? birde 
En çok zannettiklerim yaralayıp gitti beni 
Seviyordun değil mi sende beni?

( iyi geceler papatyam...seni koklamadan uyumak ağrıma gidiyor şimdi)

Ayşe Varol