Bugun...

SOLMASIN PAPATYALAR

	Ayşe Varol Şiir Dünyası
	111

Mevsimi değildi henüz gitmelerin
Nedensiz, niçinsiz hele hiç
Bu "küçük kız" boynuna sımsıkı sarılacaktı daha
Öğrenecekti çocuksu sevinçleri
Anlatacaktı aşkı serçe yüreğine
Zemheriden çiçekli bahçelere dönecekti düşleri.

Şimdi şiirsiz üşüyor
Kırgın mısralar sarıyor bedenini
Hangi sabah sakladı da güneşi
Siyahlar giyinip gitti bu sevda

Çalmasın alışık olmadığım saatlerde
olur olmaz hatıralar kapımı
Apansız ağlıyorum ben
Fotoğraflarda topluyorum
Lime lime yokluğunu
Bir yanık türkü kopuyor içimde

Tutunamıyorum kendime
Lanet olası ellerini arıyor ellerim
İçimin elleri üşüyor...

Yusuf,una vurgun

Züleyha oluyorum

Dipsiz kuyularda.

Kaç tutam yanılgı bırakıp gittin
Ey " aşkım" diyen adam!
Oysa ben birtek papatyaları
Bir de SENİ çok seviyordum

Ayse Varol