Pamukkale ekspresi yolun sonu;

Geçim derdi, sıla özlemi, anaya babaya hasret ,sıla özlemi yine sızlatır burnunuzun direğini.

Telefona sarılırsınız hemen dindirmek için. ama başka zaman geçmek bilmeyen yarım saatler, bir saatler bu zaman su gibi akıp geçer. Sırf annenizin sesini daha çok duyabilmek için saçma saçma konular açarsınız,daha önce annenizle hiç konuşmadığınız konularda....

Ve zaman geçer telefonu kapatırsınız. Öpüyorum dersiniz en içten. Tabi bu kelimenin yarısı boğazda düğümlenir, çıkamaz. Öylece telefonu kapatıp kalırsınız bir süre. Yatağına uzanırsın gözlerini kapalı evladını hayal etmeye başlarsın. Nasıl hayal etmezsin? 15 gün önce gördüğün yavrun sanki 15yıl gibi gelir insana ve köye gitmeliydim diye fırlarsın yataktan evladın burnunda tüter.

Sabah kalkarsın içinde kaygı bir yanın git evladını gör, bir yanın gitme yolun sonu soğuk ve karanlık der içinden gelen ses.

Abdestini alırsın, namazını kılarsın ve gitmelisin dersin.

Pamukkale ekspresinin saati yaklaşır, koşarsın istasyona ve binersin. Seni ilerde neyin karşılayacağını bilmediğin yolculuğa başlarsın. Sanki bu yolculuk hiç bitmeyecektir. Evladını görmene saatler kalır ve sabrın kalmamıştır. Hadi artık tren beni yavruma götür , bitir bu özlemi diye haykırmak istersin. Vagonları dolaşırsın seni ilerde neyin karşılayacağını bilmeden camdan bakarsın. Sona yaklaştıkça heyacanda artar. Koltuğuna geçersin ve koltuğu geriye yatırırsın yavrunu hayal etmeye başlarsın, uykuya dalarsın.

Uyumayı istemiyerek yarı uyur, yarı uyanık camdan bakarsın.

Çöğürler istasyonuna gelmişsin az kaldı derersin, boşuna endişelendin artık yavruna kavuşmana dakikalar kalmıştı gözlerin kapanır ve biraz sonra gürültüyle fırlarsın sanki kıyamet kopuyor çığlıklar yakarışlar boşunaydı artık sona geldik dersin yaşadıkların film şeridi gibi gözünün önünden hızlıca geçer evladın geldiğinde film şeridi durur.....

Ölüm bizi ayıramaz... Biz bunu haketmedik. Biz hiç isyan etmedik ki hayata... O bizi niye ayırsın... ve yolun sonu gelir birdaha uyanamayacağın uykuya dalarsın elveda sevdiğim, elveda yavrum, elveda annem, babam, ablam, abim, elveda tüm dostlarım.

Hakkınızı helal edin... Not : 27 ocak da pamukkale ekspresinde hayatını kaybedenlere ithafen rahmetle anıyorum mekanın cennet olsun Bahattin ve Kadir kardeşim...

Erdoğan YAĞDIRAN