Çıkılmaz dağları yol eyler bana
Taş olmuş yürekte arıyor mana
Bilmem kaçkez diller döktüm ben ona
Şu gönlüme küstüm yorgunum şimdi

Uçmuş gül sandığı dikenli yerde
Kokusu gelen bağ hani yok nerde
Kanadını kırıp sağ gelmiş birde
Şu gönlüme küstüm vurgunum şimdi

Pişmanlık doludur içim sızılar
Gönül derdim olup kaldı bazılar
Boşa yazılmadı bunca yazılar
Şu gönlüme küstüm sargınım şimdi

Dalımda sararıp soldurdun beni
Hoyratça ellere yoldurdun beni
Fendiye'yim arsız bildirdin beni
Şu gönlüme küstüm dargınım şimdi

Fendiye Dinç...
( Nihali)