Bir çift gözün yanan sevdası oldum

Odunsuz yanılmaz demeyin bittim

Sönmüş yangınlarda külümü buldum

Ben kendi kendimi ateşe attım

Yüreğim üstüne su serpin sönsün

Söyleyin semaha benimle dönsün

Gönlüm bir kez olsun huzurda dinsin

Sessiz gemi gibi denize battım

Mum gibi tükendim eriyip gittim

Azraile canı bedava sattım

Bal sanıp acılar dertleri yuttum

Gönülü gül sanıp dikene çattım

Duman duman tüter oldu şu bağrım

Kimsem yokki kime seslenip çağrım

Nere gitsem dinmez başımda ağrım

Dolaşmış ömrümü yün edip dittim

Varsın yarinide sarmasın kollar

taşlı toprak kalsın bensiz sen yollar

Ayrılık türkümü söylesin eller

Ben son vedamıda eyledim gittim

  Fendiye Dinç

    ( Nihali)