Rüzgar katmış önüne tozda zerre gibiyim
Yusufun karanlıkta derin kuyu dibiyim
Susma orucu tutan meryemin tek lebiyim
Vara göklerde yağmur yerde toprak olaydım

Kızgın güneşte kara buluta saysalardı
Kuş kanadına umut deyipte koysalardı
Vurmaya kalkanlarım canıma kıysalardı
Vara göklerde yağmur yerde toprak olaydım

Bundan sonra kendime dahi yoktur tek nazım
Çoğuda gitmiş bende kalmış bitmeyen azım
Gel kaderine razı ol demiş alın yazım
Vara göklerde yağmur yerde toprak olaydım

Gülen yüzüm aldılar vermez oldular geri
Giden gittimi dönmez dönmüyorki hiç beri
Zamanla silinirde geçmez yaranın yeri
Vara göklerde yağmur yerde toprak olaydım

Huma kuşlarım gurbet olur uzaktan uçar
Dost bildiklerim kötü günümde neden kaçar
Nihali bunca dertler sendemi kaldı naçar
Vara göklerde yağmur yerde toprak olaydım

Fendiye Dinç...
( Nihali )