Üzülüp ağlayıp yasın tutmadan
Gülüşlerime göz yaşı katmadan
Avuç içi zerre toprak atmadan
Yürek mezarıma gömdüm seni ben
Pismanlığımda hep hatam olda kal
Tuttuğumda kopup elde kalan dal
Şimdi bitti bitmez dediğim o hal
Yürek mezarıma gömdüm seni ben
Sevdim diyen kalbi kırdın bilmemmi
Gözümden resmini bir bir silmemmi
Sendeki anıyı söküp almammı
Yürek mezarıma gömdüm seni ben
İpeklerle örüp sevda yaptığım
Rabbimden sonra bir sana taptığım
Yıllar önce kazıp kapatmadıgım
Yürek mezarıma gömdüm seni ben
Gözlerden gönlümden düştün serildin
Kaç kez öldürdümde yine dirildin
Nefret kefenine son kez sarıldın
Yürek mezarıma gömdüm seni ben
Bedende yaşayan ölümsüz candın
Vazgeçilmezimmi sandın yanıldın
Gönlüme diktiğim taşta anıldın
Yürek mezarıma göndüm seni ben
Fendiye baharda gazeller döktün
Senli sevdaları içimden söktün
Dilek ağacı edipte yollara diktin
Yürek mezarıma gömdüm seni ben
Fendiye Dinç...
( Nihali )