Bazı insanlar, basit düşünme yapısına sahip oldukları için düşüncesiz ve boş konuşurlar. Ah o konuşmaya neleri sığdırmazlar ki. Egolarını, cehaletlerini, bencilliklerini hatta içlerindeki zehri. 

Onlar bile ne dediklerini anlamazlar. İster doğru olsun ister yanlış her konuya dahil olmada üstlerine yoktur. Bu insanlar patavatsızdırlar. Lafın nereye gittiğini, nelere mal olacağını düşünmezler.

Ne söylediğimiz önemli. Ama nasıl söylediğimiz daha önemli. 

Akıllı ölçüp, tartmak, kalp vicdan süzgecinden geçirmek. Sözü öyle söylemek. Önemli olan budur. 

Ne yazık ki bu saydıklarımdan birçok insan bihaber. 

Gelelim asıl meseleye. 

Geçtiğimiz günlerde, ülkenin en çok tirajlı gazetelerinden birinde köşe yazarlığı yapan bir hanımefendi, köşesine taşıdığı anlamsız bir yazıya birçok kesimden tepkiler yağdı.

Tepki toplayan yazının içeriğinden kısaca bahsetmek istiyorum. 

Yazı, genç kızlarımıza ithafen yazılmış bir yazıdır. 

Hanımefendi yazısında genç kızlara komut veriyor adeta. Hem de "Baba evini derhal edin kızlar" diyerek. Emir kipi kullanıyor: "Derhal! Yani acele edin, durmayın, hemen dediklerimi yapın, isyan çıkartın. 

"Her baba evi öyle sanıldığı kadar güvenli değildir. Aksine çoğu baba evi tehlikenin merkezidir. Ve bazen sokaklar o baba evinden çok daha güvenlidir. O yüzden, o despot, o dayakçı, o adaletsiz, o ikiyüzlü, o sinsi, o hesapçı, o güvenilmez babaların evinden erkenden çıkın gidin kızlar. Hısım akraba ne derse desin, el alem ne düşünürse düşünsün, hiç kafaya takmayın.  Geleneklerin, inançların, korkuların pabucunu dama atın. Geçmişin hatalarını genetik bir günah gibi siz de anneleriniz gibi boynunuzda taşımayın. Sizden beklenen her şeyi yapmayın ve sizden beklenmeyin bazı şeyleri yapın. Sokakların, sizi bir ömür korkuya tutsak kılan bir baba evinden daha tehlikeli olduğunu söyleyenlere gülüp geçin. 

Yazıyı önce üstün körü okudum. Sonra içime sinmedi bir kez daha okudum. Yazıyı anlamaya başlayınca sinirlerim alt üst oldu. 

Peki ya talimat verdikleri kimin kızları? Tabi ki bizim kızlarımız.  Hani şu pamuklara sarıp sarmaladığımız, koruyup kolladığımız, gözümüzden sakındığımız, geceleri uyumadan evvel korusun diye Allah'a yalvardığımız biricik kızlarımız. 

Her baba evi öyle sanıldığı kadar güvenli değildir. Aksine çoğu baba evi tehlikenin merkezidir. Ve bazen sokaklar o baba evinden çok daha güvenlidir" diyor yazar yazısında. 

Elbette ki bazı evler sokaklardan daha güvensiz olabilir. "Ensest" ilişkileri, Baba şiddetini, Ailenin zoruyla çocuk yaşta evlendirilen kızları göz ardı edemeyiz. Ancak böylesi hazin durumlarla karşı karşıya kalan kızlarımızı bir çukurdan çıkartıp, daha derin bir çukura sürükleyecek derecede yazılmış bir yazı kabul edilir gibi değil. 

Yazar'ın sadece kendi düşüncelerini kaleme aldığını ve bu konu hakkında herhangi bir araştırma yapma gereksinimi duymadığı apaçık ortada. Zira küçük çaplı bir araştırmayla ülkemizde kızların evden kaçma yaşının 12'ye kadar düştüğünü anlayabilirdi. 

Evden kaçan kızların yaş ortalaması 12 ila 16 yaş arasındadır. Bu da şu demek oluyor. Evden kaçan bu yaştaki kızlarımız, her ne kadar evden kaçacak kadar cesaretli görünseler de sokağa adım atıkları anda korkuyla tanışırlar. Çünkü onlar henüz çocuklar ve sokaklarda onların neyi beklediğini bilmiyorlar. 

Kendilerini koruyacak güçte değillerdir. Sığınacak bir arkadaşları yoksa, geceyi parklarda geçirmek zorunda kalırlar. 

Dikkat ettiyseniz bazı filmlerde özellikle gençlik filmlerinde sokaklar dansın, mutluluğun ve özgürlüğün simgesi gibi lanse edilir. Oysa gerçek böyle midir? Hepimiz çok iyi biliyoruz ki en tekin olmayan mekânlardır sokaklar.  Mafya babalarının, çetelerin, kadın satıcıların, alkolik merkezlerin, fuhuş yatakhanelerinin, uyuşturucu baronlarının, torbacıların kol gezdiği yerdir. Ve bunların hepsi korumasız, kızlarımızın kanıyla beslenenlerdir. 

Lütfen kaçın kızlar sokaktan, evinize sığının. Kulak asmayın kimseye. 

Sokak öyle sanıldığı kadar güvenli değildir, aksine tehlikenin en merkezidir. Baba evi sokaklardan çok daha güvenlidir. 

İnsanın tüm sıkıntılardan, yorgunluktan, bunalımlardan sığındığı, ferahladığı, kendisini ait hissettiği, kendi olduğu, kendi kaldığı, dışarının tüm zorunluluklarından kurtulup huzura erdiği, ayıplarının, kusurlarının saklandığı, tüm mahrem hallerinin gizlendiği yerlerdir. 

Sokaklar ise evinizin aksine her türlü tehlikenin kol gezdiği, gelenek-görenek, namus ve değerlerini kaybedenlerin barınak yerleridir.  

Sokaklar size hayır deme hakkı tanımayan, namusunuzu elinizden alan, huzurunuzu sonsuza kadar bozan, aile kurmayı, çocuk doğurmayı engelleyen, başınızı yerden kaldırmayan hayatınızı alt üst eden yerlerdir. 

Dönün kızlar evinize. Sokakların güvenli olduğunu söyleyenlerin şuursuz sözlerine acı acı gülün geçin. 

Evinizden çıkıp gitmenizi gerektiren bir durum olabilir, şiddet cinsel taciz vb. Her ne olursa olsun aynı şekilde sokaklardan medet ummayın. Yapmanız gereken en yakın polis karakoluna gitmek olsun. Orada koruma altında olacaksınız.  Yaşınız reşit ise kadın sığınma evine, 18 altıysa yaşınız, Devlet'in esirgeme kurumlarından birine gönderilirsiniz 

Filiz Bahcıvan