Bu aralar canım müthiş sıkılıyor!

Bir yanda kredi kartı borçları, öte yanda, ödenmemiş faturalarım.  Anlayacağınız Boğazıma kadar borç batağına saplanmış durumdayım.

Kendimi toplaya bilmem için, en az 10. 000 TL Nakde ihtiyacım var. Derdime derman olur diye birkaç dostumun da, kapısını aşındırdım ama ,olumsuz yanıtlar aldım.

Bunaldım! Çok acil beni düze çıkartacak tefeci arıyorum. Uygun vade şekli ile tekliflere açığım.

Tam da yolunacak tavuk diye sevinen Tefeci arkadaşlar. Benden bir adım geri durun. Hevesinizi kursağınızda bırakmak gibi olacak ama, bu sözler bana ait değil.

Tam da böyle başlıyordu değil mi?  Tefecilere olan borcu yüzünden, kafaya sıkılan tek kurşunla hayatını sonlandıranların, yıkılan yuvaların enkazı altında kalanların, evini barkını bırakıp kaçmak zorunda kalan onlarca ailenin sonunu hazırlayan sözler.

Denize düşen tefeciye sarılır!

Sayısız vatandaş, isteklere cevap verememenin utancını yaşar hale geldi. Tutarsız ve bilinçsiz politika sonucunda gülmeye hasret bırakıldı.

Bırakın gelecek ile ilgili kaygı duymayı, günün sonunu nasıl getireceğini bile bilmeyen ve evinin içinde bile korku ile sinerek yaşayan bireyler haline gelerek tam anlamıyla dibe vurmuş duruma getirildi.

En yakınındakinden bile umudunu kesen bu insanlar, tefecilerle masaya oturmayıp da ne yapsın?

Doğal olarak, kan emici tefeciler, para almak için kimseyi zorlamıyoruz ki diyebilirler. Yani, Alan da veren de razı.

Bize göre doğru olmayan bu durum kan emicilerin doğrusu!

Belki de, insanları zora ve belaya koşturan yaşanılan sistemin kendisidir.

Nasıl mı? Hayat pahalı.

Orta halli bir işletmecisiniz ve işleriniz iyi gitmiyor, ödeme güçlüğü çekiyorsunuz. Çarkınızı döndürmek için nakde ihtiyacınız var. Bankalarla ilişkileriniz malum. Bir senediniz protesto edilmiş, bir çekinizin arkası yazılmış.

İşte o an Bitiyorsunuz.

Çaresizliğin dibine vurdunuz mu?