Şubat ayına geldik, hala beklenen yağışlara kavuşamadık. Türkiye son yılların en kurak günlerini yaşıyor. Özellikle beklenen yağışların gelmemesi tüm dünyada tehlike çanlarının çalmasına neden olmaya başladı ki, bu son derece önemsenmesi gereken doğal afet sorunlarının başında yer alıyor.

İnsanlar gibi yağışların da düzeni bozuldu. Gidişat iyi değil. Her yıl da kötüleşiyor.

Sonbaharda beklenen yağışların gerçekleşmemesinden ötürü su havzaları ve barajlar kurudu. Televizyon ve gazetelerde kentlere içme suyu sağlayan su birimlerindeki kaygı verici çorak görüntü ve haberler yer alıyor.

Son iki yılda 100'e yakın göl, gölet ve su havzası kuruyarak işlevini yitirdi.

İstanbul'a su sağlayan barajların durumu tam bir facia.

Tarım ve Orman Bakanı Vahit Kirişçi, megakent İstanbul'un 3 aylık suyunun kaldığını açıkladı. Başkent Ankara'nın da 6 aylık suyunun bulunduğunu vurguladı.

Eyvah, eyvah!

Eyvahlarımız ne çok çoğaldı farkında mısınız?

Son yıllarda dünyanın yaşamış olduğu felaketler tüm insanlığı çok fazla olumsuz bir şekilde etkiledi. Özellikle ülkemiz için son 3 yıl adeta tabiri yerinde ise ağzından burnundan gelmesine neden oldu.

İlk önce Trump zamanında ekonomik yağırım ile ülke ekonomisine ayar vermeye çalışan ABD bunda başarılı bir grafik çizince devamını Biden döneminde de devam ettirdi. Yani soğuk ve silahsız bir şekilde ülkemize ekonomik yaptırımlarla adeta savaş açtı ki, bunun etkileri devam etmekte.

Öte yandan buda yetmezmiş gibi pandemi süreci tüm dünyada etkili olurken Ülkemizi de es geçmedi. Adeta bir veba gibi kasıp kavurdu. Bu pandemi sürecinde birçok aile yakınlarını kaybetmenin üzüntüsünü yaşadı.

Dünya geçtiğimiz 2022 yılında normalleşme sürecine girse de maalesef pandemi ve benzeri hastalıklar halen etkisini sürdürüyor.

Bununla birlikte birde kuraklık ve ileri görüş gerektirmeyecek bir olay olan geçim sıkıntısı baş göstereceğe benziyor. Geçtiğimiz yılın başlarında artmaya başlayan fiyatlar adeta otobanda hızını 220'ye sabitlemiş araçlar gibi hız kesmeden devam ediyor. Bir aile ekmeği 1 ve 2 TL'ye alırken şimdilerde ülke genelinde 6 TL'ye kadar ulaştı. Ve bu durum bu yıl yaşanacak kuraklıkla birlikte 10 TL'ye kadar çıkacaktır.

Artık iyiden iyiye dünyanın bize sırt çevirdiğini düşünüyorum.

Pek haksız da sayılmaz.

Bizim tek düşmanımız vardı o da dünya. Ne garip değil mi? Dünya bir anne gibi bizi besliyor, üzerinde tutuyor, türlü türlü lütuflarda bulunuyordu. Ancak biz nankörce ona savaş açıyoruz. Gerçekler bunlar.

Medeniyetler kuracağız diyerek ağaçları kesmedik mi? Kesmekle kalmayıp toprağın üzerini betonla kaplamadık mı? Birkaç gram elmas, altın bulacağız diyerek dağları yok etmedik mi?

Fabrikalarımız ile atmosferi kirletmedik mi? Bu sorularım böyle uzayıp gider. Size böyle dünya ile savaştığımız yüzlerce soru daha bulurum. Ancak boşa çene yormuş olurum. Çünkü insanoğlu vefasızdır ve Kale almaz.

Neyse: ne diyorduk. Ülke deki geçim sıkıntısına bir de su sıkıntısı eklendi.

Ve bu durum maalesef politikacıların da pek umurunda değil. Malum seçim arifesindeyiz. Varsa yoksa seçim derdi onları ilgilendirmekte. Tabi haklılar çünkü tuzu kuru olanın derdi de prestij olurmuş. Onlar halen ülkeyi yönetelim adı altında acaba nasıl bir prestije sahip olabilirim derdine düşmüşler.

Kimin umurunda geçim sıkıntısı. Varsa yoksa seçim sıkıntısı onların öncelikli konusu. Gönül isterdi ki tüm siyasiler bu yıl yaşanacak olan kuraklığın ardından nasıl bir politika izleyelim ve ülkemizi bu durumdan kurtaralım derdine düşerek ortak bir paydada buluşmaları. Fakat bu dilek inanın insanın rüyasında bile göremeyeceği kadar uzak bir istekten öte değil.

Bu durumda yapabileceğimiz en etkili ve gerçekten sonuç vereceğine inandığımız tek şey Yüce Yaradan’a sığınıp ondan af dileyip bu yıl olması beklenen kuraklıkta bize rahmet kapılarını açması için dua etmek. Çünkü biz insanların elinde bundan başka inanın hiçbir çıkar yol kalmadı. Bu nedenle Rabbim biz kullarını açlık ve kuraklık gibi afetlerle terbiye etmesin.