Eğer hepimiz çıkarlarımızı bir kenara bırakıp sahiden bu vatanı,bütünlüğü,bölünmezliği düşünüyorsak nasıl kavga edebiliyoruz aklım almıyor. Nasıl olurda ortak nokta bulunamaz ortak kararlar alınamaz...Biz neden millet olarak bu kadar uyuşmazlık içerisindeyiz. Bu benim kafamda bir çok uzlaşmazlık için geçerli... 

Herhalde biz millet olarak hislerimizi güçlü yaşıyoruz hangi görüşe,inanca mensupsak biz her türlü sese,farklı görüşlere kapatıyoruz kendimizi.

 

15 Temmuz gecesi herkesin hatırında farklı bir o kadar benzer hislerle yer almakta...
Mesela benim o gece aklındam binbir türlü şey geçmişti. Gözümden o vakitler savaş içerisinde olan tüm örnekler saniyeler içinde geçip başlamıştım evde ki yiyeceklerle çocukları kaç gün besleyebileceğimi, hangi şartlarla karşılaşabileceğimizi ve o şartlarda neler yapmamız gerektiğini düşünmeye... Komik gelir mi size ya da bana paranoyak mı dersiniz bilmem ama aklımdan geçen şeyleri satırlara dökmeye dilim ve kalemim varmıyor varın siz örneklerini gözden geçirip neler olabileceğini kendiniz hayal edin...

Şükürler olsun ki hâlâ dimdik ayakta duruyor bu vatan. Şükürler olsun ki hâlâ özgür, can güvenliğimiz yerinde yaşayıp gidiyoruz kâh anlaşıp kâh anlaşamasak da...

15 Temmuz sizlere ne ifade eder bilmem ama bana en çok şükür edilecek birçok şeyin ve minnet duyulacak bir çok insanın varlığını/yokluğunu hatırlatmakta...