Neredeyse tüm ebeveynler çocuklarının kıyafeti,harçlığı,okula ulaşımı da dahil çocuklarıyla beraber bir çok konuya emek sarf etmekteler. Tüm bu maddi manevi emeklerimizle beraber acaba hakkıyla eğitebildik mi ya da eğitim alabildiler mi düşünmeden edemiyor insan.

Öğretmenlerimize büyük görev düşüyor. Elbette hiçbirşey tek başına yürümez. Öğrencinin isteği ve çabasının yanı sıra ebeveynin bu konu da her türlü desteği gerekli. Bir de işini hakkıyla yapan bir öğretmenimize gelirse o çocuktan ne cevherler çıkmaz ki. Elbette öğretmenlerimizin çoğu hakkı ödenemeyecek kadar büyük bir çaba sarfediyor. Tabii ki öğretmenlik en kutsal mesleklerden biri. Tüm bunların yanı sıra eğitim sisteminin de bir çok tartışılır yönleri var. 

 

Yani gençlerimizi gerek zamane şartlarının getirdiği daha dolu dolu gözüken ama içine eğer kültürü,sanatı,eğitimi katmazlarsa bomboş yetişebilecekleri bir çağla karşı karşıyalar. Burada da herkese büyük görev düşüyor ne öğretmen ne anne baba ile tek taraflı yürüyebilecek,yetebilecek gibi değil.

 

Elbette toplumumuzun her kesimini aynı kültür seviyesine çekmemiz mümkün değil lakin dış görünüşe,hayat konforuna önem verildiği kadar okuyan en azından genel kültürü olabildiğince yüksek,az çok her soruyu cevaplayabilen gençlerimiz yetişseydi güzel olmaz mıydı?

 

Şahsen ben birçoğumuzun gülerek izlediği sokaklarda mikrofon uzatılarak sorulan özellikle de gençlerin cevaplandıramadığı basit soruları içim acıya acıya izliyorum.

 

Herkesin çocukça içinde ki hayalleri vardır. Değiştirebilseydim benim de değiştirmek istediklerimden biri bu olurdu...