Ben Başkasının Yazdığı

Başkalaşmış Bir Kitabın

Satırlarında Bulmadım Seni...

Gece Gündüz Demeden,

Ayrılığı Kapının Önüne Bırakıp

Soğuk Yalnızlığımla Sevdim Seni...

Satırlarıma Kokunu Sürüp,

Her Cümlede İçime Çektim!

Her Okuyuşumda Sen Olup,

Sana Geldim...!

Şimdi ;

Bir Yanım Hep Hüzün,

Her Zaman Yalnız..

Ve Sen;

İçimin Odalarında Titrerken;

Kimseler Görmeden,

Sana Dokunamadan, Sarılamadan

Yüzünü Hissedemeden,

Üşüme Diye Ūstünū Örtūyorum..

Tıpkı Varlığının Yokluğunu,

Yaşadığım Zamanlar Gibi !..

Nimet Yazıcı Falamur