Makası kör bir terzi var içimde 
Kendi elbisesini dikmeye izin verilmeyen 
Ve ne kadarda V yaka seviyorum desemde 0 yaka kesilen 
Belime otursun sarsın desemde 
Bol kalsın dökülsün denen.
Sol yanımda 
Evet sol yanımda sevgilerimi taşıyacağım bir cebim olsun desemde cimri kumaşların kalıbına uyan bir terzi var içimde. 

Oysa..!
Oysa ne sökükler diktim ben
Açılan yaralara yama bastım yama..!
Teğellerle geçiştirdiğim elbisem dikiş tutmadı 
Provalarım çaresiz kaldı 
Yakışmış mı? diyeceğim bir aynam bile olmadı.
Mezuru hep boynunda kalan bir terzi vardı içimde.

Ustaydım oysa? 
Senelerin tecrübesi vardı 
Kolsuzda...yakasızda...
Kalıbına uydurup keserdim
Pravasız...teğelsiz...üzerime 
oturanı ben.
Aynalar dogruyu söylerdi 
geç kalmazdı gülüşlerim 
Hüzünlerim  de davetiyesiz kalırdı.

(Bir terzi var içimde beni biçen...beni biçtiren...)

Ayşe Varol