Hayat koşturmacası, engebeli yolları, çeşitli insanlarla muhattap olmak, imtihanlar derken gün geliyor çok üzgün olduğumuz vakitleri de yaşayabiliyoruz, neşeli olduğumuz vakitleri de...
Kurulu düzen bizi gerek ruhumuzla gerek bedenimizle çok fazla uğraşmaya itiyor. Tüm bunlar yaşanırken hayatta var oluş adına gözüken birçok güzelliği de tıpkı koşarken ayaklarımızın altında farketmediğimiz çiçekler gibi ezip geçebiliyoruz.

Oysa yaşamın kıymetini,şartların da  kabullenilmesi gerektiğini bilmeliyiz. Çok daha zor şartlar da olanlarla kıyaslayıp kendimizi yaşamdan, her gün aldığınız nefesten, yerindeyse sağlığımızdan son derece minnettar olmalıyız.

Bir kanser hastası gibi ölüm sesli gelmediği için gereksiz şeylerle vaktimizi çok harcıyoruz. Ve yaşamak için savaşmadığımızdan önümüzde duran her engelin en aşılmaz en zor durum olduğunu zannediyoruz. Ne kadar az şükrediyoruz.

 

(Neslican Tay yaşamak isteyip kanser de hayatını yitirmiş tüm hastalara itafen..)

 

Gamze Kara