İyi ki gitmişsin
Sen şimdi kalsaydın
Gökyüzüne her baktığımda olmayan bir gökkuşağı bürünürdü gözüm de
Gri bulutlara aldırmaksızın bir mavilik sarardı
aklımın avare kuşlarını
Dinlemezdim haberleri
Herkes benim gibi mutlu sanırdım
Halbuki toz pembe değil dünya.
İyi ki gitmişsin
Sen şimdi gitmesen
Ben tüm varlığını
sırtıma yüklerdim
Sevgi hamalıyım ben
Acılarının altında ezilir
Söküp atmak isterdim gönlünden
Mutluluğunu görev bilip
Nefes alışlarını takip ederdim
Dilinden çıkacak her isteğe koşardım hemen.
İyi ki gitmişsin
Sen şimdi kalsan
Yolunu gözlemek yaşam tarzım olurdu
Beni her kırışında
onarırdım kendimi
Yârin hazanında gül biter der,
Yıkılıp yıkılıp ayağa kalkardım
Değer miydi?
İyi ki gitmişsin
Her gün
yeniden aynı hayal kırıklığına uyanmanın
burukluğu ile başlamak güne
Her gün umut besleyip
Kendi kendine
üvey olmak...
Varlığı yara olanın
Yokluğun da ki acı
Daha evladır
İyi ki gitmişsin...
Gamze Kara