Sesini duymak güzeldi...
Telefonu kapattıktan sonra böyle dedi ardından
o hiç duymayacaktı
tüm duymadıkları gibi
Ne heyecanlanmıştı oysa adını görünce çalan telefon ekranında
yutkunarak açmıştı
canını acıtmak için arardı ara sıra,
adını sana değer veriyorum olarak koymuştu..
ona ise
sadece boyun eğmek kalıyordu
ne yaparsa kabullenirdi zaten
dilediği gibi canını acıtır kor ateşi düşünür yüreğine giderdi
alışmıştı
Nasılsın diye sordu
Güçlü duracağını sanmıştı iyiyim derken
konuşma ilerledikçe sesi çatallaşıyordu
sulu gözlünün biriydi
hiç bir zaman numara yapmayı becerememişti zaten
hep bu yüzden kaybeden taraf olmaya mahkumdu
İlerledi konuşma
gittikçe gücü tükeniyordu
o irdelemeyi severdi
uzatmak istedikçe kapatmak istiyordu
kaçmak
boğulacağı hissi oluştu
onunla konuşunca hep böyle olurdu
ne çok söylenmemiş şeyler vardı oysa
bir sevgi ve bir yıkım aynı hikâyede bu denli yoğun nasıl barınabilirdi
onu bu kadar sevip bir o kadar bağırmak istedi
tüm yaptıklarını
olmadı
kısa kesmeye çalıştı
ama yine kendi can çekişiyordu içinden
birkaç dakika daha gitme
duyduğu sahte iltifatlara
hüzünlü bir tebessüm bıraktı
sesinden gülümsemesi anlaşılıp hüznü görünmeyen
tüm kapanış konuşmalarının sonunda olduğu gibi iyi dileklerde bulunuldu
sen de kendine iyi bak!
Alo
Alo
birşey daha var
seni seviyorum
her konuşmanın ardından o duymadığı halde bırakırdı evrenin sonsuz boşluğuna
ve şimdi bir kez daha
seni seviyorum
Gamze Kara