Her zaman düşünmüşümdür. Firavun tek bir kişiydi. Nasıl olur da bir insana bu kadar boyun eğilir. Nasıl olur da bir insan binlerce insana emri altında zulüm yaptırabilir.

 Belki yönetici vasfı ile bu düzen günümüze kadar gelmiş olabilir. 

Yine de kötülüğü ile hikâyeler de başı çeken olarak kötülüğe dur denilmesi gereken zamanın milâdî görüyorum,hiç gerçekleşmeyen...

Firavunun en önemli özelliği kibriydi. Günümüzde insanların zıt/tezat özellikleri bir arada taşıdığı aşikâr. Kibirli ama iyi ,mütevazi ama iyi olabiliyor insanlar. Bir insanın iyi olması/iyilik yapıyor olması onun her halinin katlanabilir olduğu anlamına gelmemeli.
Bazen mütevaziliği ve iyi niyeti o kadar üst düzey de tutuyoruz ki karşımızdakinin kibri yüzünden aramızda ki diyoloğun doğru düzgün gerçekleşememesine sebep oluyor. 

 

Konunun sıradanlığı dahi engel olamıyor bu kibire,bir taraf ezen oluyor bir taraf ezilen...
Kibirli insanlara haddini bildirip yalnızlaştırılması belki onların kaf dağından indirilip bizimle aynı seviye de olduklarını hatırlatabilir diye düşünüyorum.
Ne dersiniz?

 

Gamze Kara