Zaman, acıyı dindirirmiş,
kabuk bağlatırmış kanayan yüreğe,
Unuturmuş insan...
En sevdiğinin hatıralarını bile..
Ah, yeryüzüne şerh düştüğüm sevgili
Senin yokluğuna alışmak kolay mı...?
Hadi topla yerlere saçılmış umut kırıntılarımı
Avuçlarıma bırak usulca.
Tutayım ellerinden sımsıkı,
Kalbine sığınıp ısınayım,
Huzuruna sarılıp uyuyayım...
Selamın geldi
dün gece
uykunun
en derin yerinde,
öptüm
başıma koydum,
sakladım sonra,
gönlümün
"ey yâr" köşesine...
Nimet Yazıcı Felamur