Ben Başkasının Yazdığı
Başkalaşmış Bir Kitabın
Satırlarında Bulmadım Seni...
Gece Gündüz Demeden,
Ayrılığı Kapının Önüne Bırakıp
Soğuk Yalnızlığımla Sevdim Seni...
Satırlarıma Kokunu Sürüp,
Her Cümlede İçime Çektim!
Her Okuyuşumda Sen Olup,
Sana Geldim...!
Şimdi ;
Bir Yanım Hep Hüzün,
Her Zaman Yalnız..
Ve Sen;
İçimin Odalarında Titrerken;
Kimseler Görmeden,
Sana Dokunamadan, Sarılamadan
Yüzünü Hissedemeden,
Üşüme Diye Ūstünū Örtūyorum..
Tıpkı Varlığının Yokluğunu,
Yaşadığım Zamanlar Gibi !..
Nimet Yazıcı Falamur