Adamın dudaklarından.
Sessizce iki kelime döküldü.
Arkadaş kalalım

Bir müddet bakıştılar,
Gözleri doldu.
Kadın "peki kalalım " diyebildi

Biliyorlardı olmayacağını,
Kavuşamayacaklarını.
Titreyen dudaklar ve gözyaşlarıyla ayrıldılar.

Arkadaşta kalamazlardı ki ..
Asla olamazdı.
Göz göze gelipte susamazlardı
Sevdalarını saklayamazlardı

Bu son konuşmaydı ..!
En acısıda biliyorlardı
Adam dönüp son kez bakamadı..
Kadın duraksadı "suskun" diyebildi
Ve sustu.....

Adam kaçarcasına,
Kafasına sıkarcasına uzaklaştı
Kadın dertlerinin, çaressizliğinin ..
Yalnızlığının arkasına saklanacaktı
Belkide birdaha sevemeyecekti.

Adam mı. .. ?
Bir daha ne gören ,
Nede duyan olmadı..

Suskun M.K