Ben senden hiç gidemedim
Sen kadar yüreksiz ve acımasız
Vede vicdansız olmadım
Yalanlara asla sığınmadım
Gitti dediğin bu adam
Saçlarının telleriyle tutundu
Şu kahpe hayata
Gamzelerine sığındı ruzgarlardan
Seninle nefes alıp verdi
Ve şimdi
Koca bulutlara sığmayan...
Yağmur taneleri gibiyim
Ufacık bir esintiyle dökülecek
Damla damla boşalacak
Toprakta eriyip yokolacağım
Gülümü tutmak isterken
Dikenleri parçaladı ellerimi
Kanattı acıttı yüreğimi
Ben senden hiç gidemedim
Kaçıp gitmek isterken
Karanlıkta kaybettim kendimi
Ben sensiz nefes bile alamazken
Bir meçhule gömdün beni
Ben senden hiç gitmedim
Kaçmak isterken senden
Çıkartmayı unutmuşum kalbimden
Acı veren maziden
Kaçamam seni sevmekten
Tüm maviler kara olsada
Bir ömür beklerim umutla
Gidemem ben ölürüm
Gitmem be gülüm
Ölürüm ..
Gidemem.
Murat Kaya