Bir yaz gecesiydi, Mersin den çok uzaklardaydım..
Yorgun, bitkin ve yüreğimde bir sıkıntı.. !
Kısaca boğuluyodum ,hüzünlüydüm nedenini bilmeden.
Oturdum mesai bitişi çay, cigara devam ettim

Yemek bile yiyemedim.
Geç saatlere kadar oturdum, düşündüm
Bir sıkıntı beni benden alan, yüreğimde kocaman.
Gittim odama, uyumaya çalıştım...
Dinlenmem lazım dedim ,sabah yine işe kalkacam

Kaçıncı günüm veya ayımdı Lüleburgaz da hatırlamıyorum
Aslada hatırlamak istemiyorum
Sabaha karşıydı üç dört arası telefon çaldı acı acı, korktum..!
Elim gitmiyordu, birşeyler olmuştu
hissediyordum.

Kalktım usulca çekinerek, ürkerek açtım
Alo dedi dilim..! enson onu hatırlıyorum
Dizlerimin üzerine düşmüşüm....
Zangır zangır titriyormuşum.
Hayatta örnek aldığım dostum, sırdaşım babam
Bukadar kolaymıydı ölüm haberi vermek...
Baban öldü demek......
İçime döküldü gözyaşlarım, isyanlarım SUSTUM
Ogün hemen bir kişi eksilmiş Mersin e döndüm
O koca Çınar, büyük adam , babammm
Toprağa koyarken bende bittim, öldüm
Ağlayamadım, bağıramadım ,SUSTUMM...!!!!
Sustum..! O günden sonra SUSKUN Murat oldum...!!!!!!
suskun Murat