Bulutlar gözyaşı dökerken
Ay karanlığa gizlenmişken
Yalnızlık doruğa çıkmışken
Yeter artık gel istersen
Boynunu bükmüş avareyim
Rüzgarda savrulan öksüz yaprağım
Hiç kapanmayan yarayım
Yeter artık güldür istersen
Bu can sustu duruldu
Bir yanıp bir dondu
Duygularım karanlıkta kayboldu
Yeter artık bul beni istersen
Ömrüm iki tel ak saç 'ta
Suya hasrat çorak toprakta
Uçmayı başaramayan iki kanatta
Yeter artık öldür istersen
Suskun M.K