Çorak bir tarlaymış gönül evim ,
Ne bir yudum cansuyum
Nede baharı gördüm
Hep hüzünler olmuş ekilen mahsülüm..
Gözyaşlarıyla ekilen umutlarımı
Bir rüzgar yel alıp götürdü
Kalbim sanki boynu bükük bir gelincik gibi
Hep üç günlük bir ömürdü !
Soldu gitti
Ellerimde kaldı sararmış yaprakları
Avuçlarıma hep dikenleri battı
Buğulu gözlerimde kanlı yaş
Hüzünlermış bana yoldaş
Hazandı yüreğimde mevsim
Hiç bahara eremedim
Üşüyen ürperenz bedenim
Özlem yağmurlarında
Talan her yerim...
Zeynep Aydoğdu