Vaz geçtim dünyadan,hevesimde yok,
Çıkarcı dostlardan, elden usandım
Gönül kıranlardan, şikayetim çok,
Riyakâr konuşan dilden usandım
Nice iki yüzlü insanlar gördüm,
Sevgi tezgâhını yalnız ördüm.
Zalimin zulmüne göğsümü gerdim,
Köroğlu'suz Çamlı Bel'den usandım
Eymedim başımı kul oğlu kula,
Hiç değer vermedim paraya pula.
Otura kalsamda mitile çula,
Kula kulluk eden kuldan usandım
Koymadım kimseyi hiç yarı yolda,
Takıpta gezmedim namerdi kolda.
Sadakat aradım sevdiğim kulda,
Emeksiz paradan puldan usandım
Önderi halini kimseler bilmez,
Gözlerimden akan yaşımı silmez.
Düştüğümde dostlar imdada gelmez,
Cahilin sürdüğü yoldan usandım
ADNAN ÖNDER