Artik hiç birşey beklemiyorum senden.
Yaralarımı kendim sarmayı öğreneli uzun zaman oldu.
Mesela sevgide beklemiyorum ben
sevilmeyi çoktan unuttum.
İstemiyorum yalan, dolan duyguları ..
Üç kuruşluk aşklarin mezesi olmadim hiç bir zaman.
Sevgimi alıp senden.
Sessiz sedasız gideceğim bu gece.
Sevdamla varlığımı, varliğina terk ederek
Kaçarcasina gözlerinden ve senden
Bir misafir kalkışı olacak benimki
Zaten misafir degil miydim?
Bu gece gidecigim hüzün dolu yüreğinden.
Görmeyeceksin belki bir daha
Duymayacaksin sesimi
Kimbilir belki çok sevinecek, bir ohhh çekip kurtuldum diyeceksin.
Bense arkama bile bakmadan mutlu olmanı dileyecegim.
Gideceğim yalnızlığıma küçücük dünyama
Ne halde olduğumu bilmeyeceksin, görmeyeceksin beni.
Duymayacaksin sessizce ağlayışlarımı...
Kendi omuzum olacak baş koyduğum
Taşlarla öreceğim kalin duvarlarımı
Çelik dikenli tellerle öreceğim etrafımı
Bütün kapıları kapatacağım, kimseyi almayacağım içeri.
Susarak geçecek günlerim, gecelerim
Özlemlerim kabaracak belki çığlık çığlığa.
Bense tuz basacağim merhem diye yaralarıma....